Alleen op de wereld

Goedemorgen wereld. Ik zit aan tafel en kijk uit op de ommuurde voortuin terwijl ik deze foto neem door het geopende raam. De haan kraait in de verte en de regen tikt tegen de bladeren van de perenbomen. En nu is de zon weg en is het grijs. Wat zou ik doen als ik alleen op de wereld was dacht ik toen ik wakker werd. Nou dit, opstaan thee zetten en aan tafel gaan zitten en schrijven. We doen allemaal zo vaak dingen omdat we denken dat ze zo moeten of omdat we gewend zijn om ze nou eenmaal zo te doen. Ik was me er gisteren weer zo bewust van. Ik voelde me ‘s avonds alleen terwijl ik de hele dag samen met mensen was. Ik voelde me alleen omdat ik niet in verbinding was met mezelf. Omdat ik niet altijd zei wat ik eigenlijk wilde zeggen. Dan neemt de controle het over. Ik was de hele dag in strijd met mezelf. Mijn oude ik, die ik zo goed ken en zo graag haar best wil doen en mijn nieuwe ik die de controle kan loslaten en impulsief kan zijn. Ik heb er niets van gemerkt zegt mijn vriend als ik het vertel. Nee want dat kan ik ook heel goed, heel natuurlijk zijn in de rol die ik al jaren beheers. Wanneer ben ik echt eerlijk? Wanneer ben ik echt zuiver mezelf? En wie is dat dan? Of ben ik elke rol die ik speel. Of is het bewustzijn van de rol die ik speel ik? Of is dat wat observeert ik? Dat wat observeert is er altijd. Gisteren in de auto als ik op goed geluk de weg zoek en slingerpaadjes prefereer boven de snelste weg van A naar B en de wijdsheid van de wereld bewonder hier in de graanschuur van Noord Frankrijk ben ik in mijn element. En als de anderen een borrel nemen loop ik naar buiten en stook een vuur in de metalen ton. Het waait lekker dus dat vuurtje brandt snel en het pas gesnoeide hout brandt zo vers als het is op in de welwillende vlammen. Het is nu helemaal grijs geworden buiten. Grijs, nat en fris voor de tijd van het jaar. Ik ben niet alleen op de wereld, gelukkig maar, maar ik doe wel mijn eigen ding alsof en het helpt als ik al die gedachten kan delen en het gaat me vast lukken om in elke situatie steeds meer vanuit mijn authentieke zelf te reageren. Om in verbinding te blijven met mezelf en alle jasjes die ik aangetrokken heb gaan langzaam uit.